PROJEKT BUDOWLANY BUDYNKU RADIOTERAPII – SPECJALISTYCZNY SZPITAL IM. DRA A. SOKOŁOWSKIEGO, WAŁBRZYCH

Adres inwestycji: Specjalistyczny Szpital im. dra A. Sokołowskiego, 58-309 Wałbrzych, ul. Sokołowskiego 4
Inwestor: Euromedic Onkoterapia Inwestycje sp. z o.o., pl. Piłsudskiego 3, 00-078 Warszawa
Harmonogram: projekt 2007 • oddanie do użytkowania 2008

Budynek radioterapii zaprojektowali architekci jako precyzyjnie działającą „maszynę” medyczną połączoną łącznikiem podziemnym z istniejącym szpitalem. Układ funkcjonalny podporządkowano bezpieczeństwu pacjentów, ergonomii pracy personelu i surowym wymaganiom ochrony radiologicznej. Obiekt posadowiono na skarpie o różnicy wysokości ok. 6,80 m, co pozwoliło sprytnie wpiąć komunikację i serwis bez kolizji z ruchem chorych.

Parametry obiektu

• Powierzchnia zabudowy: 1 147,53 m²
• Powierzchnia użytkowa: 1 003,87 m²
• Kubatura: 5 306,03 m³
• Kondygnacje: 2 nadziemne + łącznik podziemny
• Wysokość (od poziomu wejścia): 8,42 m

Program medyczny
Sercem obiektu są dwa bunkry na akceleratory liniowe ONCOR Impression pracujące z energiami fotonów 10 MeV lub 15 MV. Obok zlokalizowano pracownię tomografii planistycznej i pracownię brachyterapii. Sekwencja pacjenta jest czytelna: rejestracja → poczekalnia → przygotowanie → zabieg → wyjście tą samą krótką trasą. Architekci rozdzielili strumienie: pacjentów, techników i serwisu, żeby ruch był płynny, a czas pobytu przewidywalny.

Strefy wspierające
Wokół części klinicznej zaplanowano gabinet lekarski, pokoje terapeutów i techników, zespół szatni dla personelu, pomieszczenia socjalne, a także magazyny materiałów i narzędzi. Zaplecze techniczne tworzą wentylatornie, warsztat, węzeł cieplny, magazyny, pomieszczenia hydroforni. Kuchnia/jadalnia w tym obiekcie nie występuje – pacjenci korzystają z infrastruktury szpitala, do której prowadzi podziemny łącznik. Takie spięcie skraca dystans i ułatwia logistykę, co architekci zawsze wykorzystują w kampusach szpitalnych.

Ochrona radiologiczna i konstrukcja
Bunkry wykonano jako masywne ustroje żelbetowe z labiryntami wejściowymi, które ograniczają przenikanie promieniowania bez potrzeby ciężkich osłon w drzwiach pacjenta. Przewidziano osłony specjalistyczne w rejonie okienek technicznych i przepustów instalacyjnych, a wszystkie przejścia przez ściany zaprojektowano jako szczelne i łatwe do kontroli. Rozwiązania konstrukcyjne i detale instalacyjne architekci koordynowali z fizykami medycznymi, aby utrzymać wymagane poziomy dawek poza strefami kontrolowanymi.

Instalacje i ciągłość pracy
Radioterapia wymaga stabilności. Dlatego instalacje zasilające i klimatyzacja mają strefowanie oraz rezerwy, a pomieszczenia aparatury wyposażono w kontrolę warunków środowiskowych. Zaplanowano niezależne trasy techniczne do serwisu akceleratorów oraz krótkie dojścia do pomieszczeń aparatowni. To minimalizuje przestoje i nie miesza obsługi z ruchem pacjentów. Taki układ architekci uznają za standard w obiektach o krytycznej dostępności.

Ergonomia i komfort pacjenta
W częściach oczekiwania pojawiają się czytelne punkty informacji, miejsca siedzące z zapleczem sanitarnym oraz prosta nawigacja. Kolorystyka i światło są spokojne, a korytarze mają miejscami poszerzenia na mijanki wózków. Przebieralnie zlokalizowano tak, by droga do bunkra była możliwie krótka. To drobne zabiegi, które architekci wprowadzają, by zminimalizować stres w trakcie terapii.

Dostępność i bezpieczeństwo
Wejścia zaprojektowano bezprogowo, z odpowiednimi szerokościami drzwi i promieniami skrętu. Trzy proste ciągi ewakuacyjne prowadzą do bezpiecznych wyjść, a system oznakowania jest spójny z resztą kampusu. Drogi „brudne” i „czyste” nie krzyżują się, a dostawy do części technicznych odbywają się od zaplecza. Architekci zadbali też o czytelne, krótkie połączenie z budynkiem szpitala – to realnie skraca transport pacjentów leżących.

Zagospodarowanie terenu
W granicach działki wykonano niezbędne drogi wewnętrzne, dojazdy serwisowe i przyłącza. Posadowienie na skarpie wykorzystano do naturalnego zróżnicowania wejść i wygodnego „wtopienia” bryły w teren. Zieleń ekranowa porządkuje widoki, a oświetlenie zewnętrzne prowadzi najkrótszą trasą do wejścia głównego i dojazdów technicznych – to prosta, skuteczna urbanistyka, jaką proponują architekci w obiektach szpitalnych.

Podsumowanie
Nowy pawilon radioterapii w Wałbrzychu łączy bezpieczeństwo radiologiczne, ergonomię pracy i intuicyjną obsługę pacjenta. Klarowny plan, podziemny łącznik i rozsądnie zaprojektowana technika sprawiają, że obiekt działa równo i bezpiecznie. Jeśli planujesz podobną inwestycję, architekci przygotują projekt skrojony pod program kliniczny, budżet i wymogi formalne – od koncepcji po wsparcie w uruchomieniu.